طب سنتي مجموعه ي علوم نظري و علمي است که در تشخيص ، پيشگيري و درمان بيماري هاي جسمي و روحي به کمک ما مي آيد.طب سنتي ايران تقريبا به 3000 سال قبل بر مي گردد.کتاب هاي طب سنتيافرادي چون زکرياي رازي و مخصوصا ابن سينا شهرت زيادي دارد تا جايي که قريب به 500 سال در دانشکده هاي اروپايي و آسيايي توسط اساتيد تدريس شده است. اصول طبابت در اين آثار طب سنتي، بر چهار طبيعت مزاج انسان يا اخلاط اربعه بوده از جمله: بلغم، صفرا، سودا و خون و نيز بر گرمي و سردي مزاج وبا توجه به نوع مشخصات بيمار، فرد درمان مي شده است.
طب سنتي براي پيشگيري از بيماريها به روش زندگي صحيح تاکيد دارد .طب سنتي بر اين اصل، که بر افراد لازم است تا تغذيه اي متناسب با مزاج و مشخصات خود داشته باشند، استوار است . طب سنتي معتقد است، هر فرد اگر طبيعت مزاج يا ارگانيسم بدنش را نسبت به غذاهاي سرد يا گرم تشخيص دهد و در مصرف آنها اعتدال داشته باشد، دچارعوارض گوارشي و … نخواهد شد. طب سنتي بيماري ها را به 3 دسته ي بيماري هاي سوء مزاجي، سوء ترکيبي و بيماري هاي تفرق و اتصال تقسيم مي کند.
افرادي که تغذيه اي متناسب با مزاج خود از لحاظ سردي ،گرمي ،خشکي يا رطوبت را ندارند در دسته بيماري هاي سوء مزاجي در طب سنتي هستند و افرادي که با نقصي در بدن به دنيا مي آيند در رسته بيماري هاي مربوط به ترکيب يا تعداد طبيعي اعضا يا سوء ترکيب بوده و افرادي که در عضوي از بدن دچار شکستگي يا بد جوش خوردن ناحيه و محدوديت در حرکت اند در طب سنتي در دسته ي بيماري هاي تفرق و اتصال قرار مي گيرند.
در طب سنتي گياهان دارويي و موادي که منشاء حيواني و طبيعي دارد رايج است.
متخصصان همواره بر اين موضوع تاکيد دارند که مصرف داروهاي گياهي طب سنتي همزمان با ساير داروهاي مورد استفاده بيمار ممکن است تاثير عکس يا عوارض جانبي خطرناکي را بوجود آورد.
در طب سنتي، مواد غذايي سرد ، ارزش غذايي منفي داشته و موجب سستي و بي حالي، ضعف عمومي، رنگ پريدگي، کم حوصلگي، پرخوابي و کاهش نيروي جنسي و مي شود. و بالعکس در طب سنتي مواد غذايي گرم سبب افزايش فشارخون ،کم خوابي ،برافروختگي چهره، جوش صورت و مي شود.نا هماهنگي بين مزاج و غذا به عقيده طب سنتي سبب بروز اختلال در اندامهاي داخلي مانند قلب و ريه شده و فرد احساس بيماري مي نمايد.
برخي روش هاي درماني در طب سنتي
1– گياه درماني
درمان بيماري ها توسط گياهان را “گياه درماني” گويند. ايران داراي 2500 نوع گياه دارويي شناخته شده است که قريب به 200 نوع آن مصرف عام دارد و تقريبا300 -400 نوع آن در درمان با طب سنتي بکار مي رود، البته تعدادي از اين گياهان خواص مختلفي دارند مانند سياه دانه که براي معالجه 72 مرض مفيد بوده يا گياه آويشن که مزايايي چون ضدقارچ، ضد باکتري، آرام بخش، تقويت کننده چشم و…دارد. البته دقت در اين موضوع که گياهي بودن دارو دليلي بر بي ضرر بودن آن نيست مهم است. واينکه گياهان نيز فاقد عوارض جانبي نيستند.
2– ماساژ درماني (Massage therapy)
درمان بيماري هاي اسکلتي، عضلاني ، گوارشي، رفع استرس و افسردگي، سردردها، بهبودي جريان خون و افزايش اکسيژن رساني به بافت ها از مزاياي ماساژ درماني است.
3-شياتسو (Shiatsu)
در طب سنتي ،فشار آوردن توسط انگشتان دست بر نقاط حياتي بدن براي سلامتي، را “شياتسو” گويند. شياتسو روشي موثر و پيشگيري کننده بوده و مورد استفاده در بيماران دچار افسردگي يا بي خوابي و مي باشد.
4- حجامت (Cupping)
يکي از روشهاي خون گيري در طب سنتي است و براي پيشگيري و درمان بيماري هايي چون آسم، اعتياد به مواد مخدر، سردردهاي ميگرني، چربي خون، غلظت خون و بيماري هاي پوستي کاربرد دارد.
5- بادکش درماني (Dry cupping)
ايجاد مکش در نقاط مختلف بدن موجب انبساط عروقي بدن و پراکندگي مواد از نقطه اي خاص مي شود که طب سنتي آن را حجامت خشک نيز نام مي دهد.
6- زالو درماني (Leech therapy)
از روش هاي خون گيري طبي بوده که به خاطر روش خون گيري و ماده هيرودين که توسط زالو به بدن وارد مي شود در طب سنتي جايگاه ويژه اي دارد.
درباره این سایت